Konungurinn kemur
273
sinni dýrð; þau einkenni hans, sem höfðu fylt oss ótta og skelfingu.
Miskunn, vægð og föð-urást sjást blandaðar heilagleik, réttlæti og
krafti. Þegar vér sjáum dýrð hásætis hans, sem er hátt og upphafið,
þá sjáum vér einkenni hans í sinni dýrðlegu opinberun og skiljum
betur en nokkru sinni fyr þýðingu hinnar hjartfólgnu fyrirsagnar:
“
Faðir vor”.
Það kemur í ljós að hann, sem er alvitur, gat ekki fundið upp
neitt annað ráð oss til sáluhjálpar, en fórn-færing síns eigin sonar.
Verðlaunin fyrir þessa fórn-færslu er gleðin yfir því að uppfylla jörð-
ina með verum sem væru heilagar, hamingjusamar og ódauðlegar.
Árang-urinn af baráttu frelasrans við myrkraöflin er gleði hinum
frelsuðu, svo mikil að hún kemur þeim til að lofsyngja Guði um allar
aldir. Og slíkt er gildi sálarinnar að faðir-inn er ánægður með verðið
sem hann hefir greitt. Og Kristur sjálfur, sem sér ávexti sinnar miklu
fórnfæring-ar, er ánægður.
[358]
