Konungurinn kemur
265
geta staðist?” Englasöngurinn þagnar og nú kemur voðaleg þögn
um stund, en að henni liðinni heyrist rödd Jesú segj-andi: “Náð mín
nægir þér”. Andlit hinna réttlátu verða uppljómuð og gleði fyllir
hjörtu þeirra. Englarnir hefja enn þá hærri söng eftir því sem þeir
nálgast jörðina.
Konungur konunganna kemur á skýi, vafinn logandi eldi. Himn-
arnir vefjast saman eins og bókfell, jörðin skelfur fyrir honum og
allar eyjar og fjöll færast úr stöðum sínum. “Guð vor kemur og þeg-
ir ekki. Eyðandi eldur fer fyrir honum og í kring um hann geisar
storm-urinn. Hann kallar á himininn uppi og á jörðina, til þess að
dæma lýð sinn”
“
Og konungar jarðarinnar og gæðingarnir og her-sveitarfor-
ingjarnir og auðmennirnir og maktarmennirnir og hver þegn og þræll
fólu sig í helium og í hömrum fjalla. Og þeir segja við fjöllin og
hamrana: Hrynjið yfir oss og felið oss, fyrir ásjónu hans, sem í há-
sætinu situr og fyrir reiði lambsins; því að kominn er dagurinn, hinn
mikli dagur reiði þeirra, og hver mun geta staðist?
Háðsyrðin hafa nú hætt; ljúgandi varir verða nú að vera þögular;
vopnabrak og hernaðarhávaði, og “öll hark-mikil hermannastígvél
og allar blóðstokknar skikkjur
skulu hverfa. Nú heyrist ekki annað
en bænarandvörp og gráthljóð og kveinstafir. Nú kalla þær varir
grátbiðj-andi, sem fyrir skömmu töluðu háðsyrði. “Hinn mikli dagur
reiði þeirra er kominn, og hver mun geta staðist?
Hinir illu biðja
fjöllin og klettana að hylja sig, heldur en að þeir verði að mæta
frammi fyrir augliti þess, er þeir hafa hafnað og fyrirlitið.
Þeir þekkja þá rödd, sem þrengist inn í eyru hinna dauðu. Þeir
minnast þess hversu hinir mildu tónar henn- ar hafa kallað þá til
[350]
iðrunar. Þeir minnast þess hversu oft þeir hafa heyrt hina viðkvæmu
rödd, eins og rödd bróður, vinar, endurlausnara. Engin önnur gæti
verið svo dómhörð, svo fordæmandi fyrir þá, sem hafnað hafa náðar-
boðinu, nema sú er svo lengi hefir beðið segjandi: “Snúið yður; snúið
yður frá yðar vondu breytni. Hví viljið þér deyja !
Hvílíkur munur
væri það ef þetta væri rödd, sem þeir hefðu ekki heyrt fyr. Jesús
Sálm. 50 : 3, 4
Opinb. 6 : 15-17.
Jes. 9:5.
Opinb. 6 : 17.
Esek. 33 : 11.
