Deilan enduð
281
dóu píslardauða fyrir trú sína. En síðan kemur “mikill múgur, sem
enginn gat tölu á komið af alls kyns fólki og kynkvíslum og lýðum
og tungum. Þeir stóðu frammi fyrir hásætinu og frammi fyrir lamb-
inu, skrýddir hvítum skikkjum, og höfðu pálma í höndum”
Herför
þeirra er á enda, sigur þeirra er unninn. Þeir hafa hlaupið skeiðið og
unnið verðlaunin. Pálminn í höndum þeirra er sigurvegara merki,
hvíta skikkjan tákn hins flekklausa réttlætis Krists, sem nú er þeirra.
Hinir frelsuðu hefja upp lofsöngva, sem bergmála og enduróma
um allar hvelfingar himinsins: “Hjálpræðið til-heyrir Guði vorum
sem í hásætinu situr, og lambinu”. Englar og Serafar sameina raddir
sínar í lofgjörðinni. Þegar hinir endurleystu hafa séð kraft og ilsku
Djöfuls-ins, þá hafa þeir einnig séð það betur en nokkru sinni áður að
enginn kraftur nema Krists hefir gert þá að sigurveg-urum. í öllum
þessum fögru fylkingum er ekki einn ein-asti sá er sjálfum sér tileinki
frelsið eða gefi það í skyn að hann hafi sjálfur af eiginn rammleik
eða gæðum öðlast dýrðina. Ekki er á það minst sem þeir hafa gert
eða sem þeir hafa liðið; en aðalatriði allra söngvanna, frum-tónn
[366]
allra laganna er þetta: “Hjálpræðið tilheyrir Guði og lambinu”.
Frammi fyrir hinum samansöfnuðu íbúum jarðarinn-ar og him-
insins fer fram hin síðasta krýning Guðs sonar; og þar sem hann nú
ríkir í almættisveldi sínu og krafti, kveður hann upp dóm yfir þeim,
er uppreist gjörðu gegn stjórn hans og beitir réttvísi gegn þeim, sem
hafa brotið lögmál hans og undirokað folk hans. Spámaður Drottins
segir: “Og eg sá mikið hásæti hvítt og þann sem á því sat; og fyrir
ásjónu hans hvarf himinn og jörð, og þeirra sá engan stað. Og eg sá
þá dauðu, stóra og smáa, standa frammi fyrir hásætinu, og bókun-
um var lokið upp. Og annari bók var lokið upp, og það var lífsins
bók, og hinir dauðu voru dæmdir, eftir því sem ritað var í bókunum,
samkvæmt verkum þeirra”
Jafnskjótt sem bækurnar eru opnaðar og Jesús lítur á þá hina
óguðlegu, hafa þeir meðvitund um hverja ein-ustu synd, sem þeir
hafa drýgt. Þeir sjá nákvæmlega hvar það var sem þeir viltust út
af réttri leið af vegi hreinleika og heilags lífernis. Þeir sjá hversu
langt dramb og uppreist hefir farið með þá í því að brjóta lög-mál
Guðs. Hinar afvegaleiðandi freistingar, sem þeir vöndu sig á með
Opinb. 7 : 9.
Opinb. 20 : 11-12.
